HIGH FREQUENCY TRADING - Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΩΝ

Στις  6  Μαϊου του 2010 οι παγκόσμιες αγορές βρέθηκαν σε μια κατάσταση αμόκ

χωρίς  ιδιαίτερο  λόγo. O αμερικάνικος χρηματιστηριακός δείκτης (Dow Jones)

υποχώρησε κατα  9% (-1,000  μονάδες  )  μέσα  σε  λίγα  λεπτά  .Στη  συνέχεια  της
συνεδρίασης  ο δείκτης επανάκτησε το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών. Παρ όλα
αυτά  η  αναστάτωση  επεκτάθηκε  και  στις  υπόλοιπες  αγορές  (νομισμάτων,
εμπορευμάτων)  δημιουργώντας  μεγάλες  διακυμάνσεις. Η έρευνα  που διεξήχθη
από  τις  εποπτικές  αρχές  (SEC  &  CFTC)  κατέληξε  στο συμπέρασμα πως η
αναστάτωση  προκλήθηκε  από  μια  ασυνήθιστα  μεγάλη  εντολή  πώλησης μίνι
συμβόλαιών  στον  S&P  από  ένα  συνταξιοδοτικό ταμείο. Αυτό ενεργοποίησε
τους  αλγόριθμους  πολλών  εταιρειών  που  δραστηριοποιούνται σε συναλλαγές
υψηλής  συχνότητας η αλλιώς “High frequency trading” οι οποίοι ξεκίνησαν να
πουλάνε  και  να  αγοράζουν  σε  κλάσματα  δευτερολέπτου  δημιουργώντας
αναστάτωση  και τη 2η μεγαλύτερη διακύμανση στην ιστορία του Dow Jones  από
τότε πουδημιουργήθηκε.

Τι είναι όμως το “High Frequency  Trading” ; Η Υψηλής συχνότητας συναλλαγές ή αλλιώς (HFT) είναι η χρήση εξελιγμένων τεχνολογικών εργαλείων για συναλλαγές κινητών αξιών, όπως μετοχές ή επιλογές, και συνήθως χαρακτηρίζεται από πολλά διακριτικά χαρακτηριστικά(π.χ. βασίζονται  στη στατιστική, οι συναλλαγές γινονται μέσω προγράμματος υπολογιστή ο οποίος δεν κρατά ποτέ θέση στο τελος της μέρας, οι επενδυτικές κινήσεις  έχουν διάρκεια από λίγα δευτερόλεπτα έως το πολύ μερικά λεπτά, επιρεάζονται σημαντικά από τη μεταβολή των τιμών και την ορμή που έχουν αυτέ οι μεταβολές ).

Στις  αρχές  Αυγούστου  υπήρξε άλλο ένα περιστατικό παρόμοιο με  το Flash
Crash  του Μαϊου του  που κάποιοι το ονόμασαν “mini flash crash” . Πάνω από
150  μετοχές  του  NYSE  επηρεάστηκαν  (δημιουργώντας ασυνήθιστο όγκο  και
διακύμανση)  από  ένα  τεχνολογικό  σφάλμα της εταιρείας  Knight Capital η
οποία  ειδικεύεται  στη διαχείριση χαρτοφυλακίων άλλα κυρίως στην  εκτέλεση
εντολών  για  λογαριασμό άλλων πελατών. ¨Όπως ανέφερε η ίδια η εταιρεία το
πρόβλημα δημιουργήθηκε  λόγω αναβάθμισης των συστημάτων που «τρελαναν» τους
αλγόριθμους  της εταιρείας  οι οποίοι ξεκίνησαν να πουλάνε και να αγοράζουν
μετοχές χωρίς  ιδιαίτερο λόγο.

Τελευταίο  περιστατικό είναι  η αψυχολόγητη διακύμανση τιμών στην ισοτιμία
EURCHF  στις 06/08/2012 . Η ισοτιμία  εκτοξεύτηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα
από  το  1,2010-  στο 1,2080  χωρίς ιδιαίτερο λόγο και επέστρεψε στα αρχικά
επίπεδα 5 λεπτά αργότερα. Σύμφωνα με τις αρχές όλα ωφελούνται σε μια  λάθος
εντολή ενός trader μιας Αγγλικής τράπεζας  o οποίoς έδωσε μια συνήθηστα μεγάλη

εντολή αγοράς  ενεργοποιώντας έτσι  προγράμματα υπολογιστών  HFT  εταιρειών  τα

οποία στη συνεχεία  δημιουργήσαν αυτή την υπερβολή στις τιμές.

Στην  ταινία  “ Terminator” ο Αρλνοντ Σβατζενεκερ  υποδύεται ένα ρομπότ που
επιστρέφει  από το μέλλον αρχικά  για να εξολοθρεύσει και στη συνέχεια  για
να  προστατεύσει τον αρχηγό της επανάστασης . Μιας μελλοντικής επανάστασης,
που  δεν  είναι  μεταξύ  του  διαφορετικών  αστικών τάξεων αλλά μεταξύ των
ανθρώπών και των μηχανών. Μηχανών που δημιούργησε η ίδια η ανθρωπότητα  για
να  την  υπηρετούν δίνοντας τους απεριόριστες εξουσίες μέχρι που  στράφηκαν
εναντίον  τους  .  Πολλοί  κατηγορούν  τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που
ασχολούνται  με  τις  συναλλαγές  υψηλή συχνότητας    πως  καταστρέφουν τις
χρηματιστηριακές αγορές και διώχνουν το μικρό επενδυτή.Από τη μεριά τους οι
ίδιοι  υποστηρίζουν  πως  βοηθούν  το  σύστημα  και  πως εξασφαλίζουν την
απαραίτητη  ρευστότητα που χρειάζονται οι αγορές . Ανεξαρτήτως του ποιος έχει δίκιο η ουσία είναι πως ο αριθμός  των  συγκεκριμένων  funds  αποτελλέι πλέον ένα μεγάλο κομμάτι του ημερήσιου τζίρου των συναλλγών στα διάφορα  χρηματιστήρια.  Αυτό έχει σα συνέπεια οι αγορές να γίνονται όλο και πιοεξαρτημένες  από του ηλεκτρονικούς υπολογιστές οι οποίοι πλέον είναι ικανοί να  λυγίσουν τις αγορές μέσα σε δευτερόλεπτα. Αραγε αυτό λέγεται  εξέλιξη ήμήπως  οι  αγορές  έχουν  αρχίσει να μεταλλάσσονται σιγά σιγά στο  «Skynet» (η μηχανή της ταινείας) που πολύ σύντομα θα σταματήσει να υπακούει τον αφέντη και θα στραφεί εναντίον του;

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΓΡΗΣ ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΞΑΝΑ

Στο τέλος του 2015 η ελληνική κυβέρνηση   μπορεί να κοιτάζει πίσω με κάποια ικανοποίηση για τα πρόσφατα επιτεύγματά της. Ο έξω κόσμος, (άλλοτε τόσο απελπισμένος από την Αθήνα), θεωρεί πλέον την Ελλάδα ως την «Ελληνική τίγρη". Η Ελληνική Χρηματιστηριακή αγορά, η οποία είχε μειωθεί κατά 90 τοις εκατό από το 2007 , μέχρι τους πρώτους μήνες του 2013, ήταν  ξανά σε ανοδική πορεία. Τα επιτόκια, (τα οποία τα προηγούμενα χρόνια είχαν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη ) ήταν πλέον πολύ χαμηλότερα από ό, τι στην Ιταλία ή την Ισπανία. Και ενώ η αύξηση δεν ήταν ακόμα  σε διψήφια νούμερα, η Ελλάδα αρχίζει να στη Κίνα και την Ινδία πίσω τα λεφτά που της δάνεισαν.

Έχοντας διακόψει τους δεσμούς της με την Ευρώπη σε απάντηση σε αυτό που είχε γίνει γνωστή ως «συμφορά», το μέλλον στην Ελλάδα τώρα φαινόταν εξασφαλισμένο, αντανακλώντας την αυξανόμενη σύνδεση της με τις οικονομίες του κόσμου τώρα είναι πιο δυναμική. Ακόμη και ως πρώην Ευρωπαίος εταίρος , η Ελλάδα είχε βρει νέες πηγές οικονομικής στήριξης, χάρη στις βαθιές τσέπες των Ρώσων - οι οποίοι σχεδιάζουν να φτιάξουν ένα γιγαντιαίο τερματικό σταθμό φυσικού αερίου στη Θεσσαλονίκη στο τέλος του νέου αγωγού - και των Κινέζων.

Ακόμη και κατά τη διάρκεια της καταστροφής, η Κίνα είχε δείξει τον ενθουσιασμό της για όλα τα ελληνικά πράγματα : η λειτουργία των τερματικών σταθμών εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά, είχε μεταφερθεί στην COSCO της Κίνας Pacific Ltd και το λιμάνι είχε καθιερωθεί ως το κέντρο για τα κινεζικά προϊόντα σε νοτιοανατολική Ευρώπη, Ανατολή και Βόρεια Αφρική . Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα είχε στριμώξει την ταχύτατα αναπτυσσόμενη κινεζική αγορά για το ελαιόλαδο, σε χαμηλότερες τιμές λόγω της πολύ πιο ανταγωνιστικής συναλλαγματικής ισοτιμίας.

Η απόφαση της Αθήνας να φύγει από την ευρωζώνη - και η ΕΕ - είχε γίνει με βαριά καρδιά. Οι Έλληνες ήθελαν να είναι μέρος της Ευρώπης, αλλά αισθανόντουσαν όλο και περισσότερο απομονωμένοι. Βέβαια, ορισμένοι από τους πολιτικούς ήταν φειδωλοί με την αλήθεια και οι πλουσιότεροι πολίτες  είχαν βρει τρόπους να ξεφέυγουν από την εφορία, αλλά, μετά από τρία χρόνια ερήμωσης, με εισόδημα κάτω 25 τοις εκατό από την κορυφή, ήρθε η ώρα να "προχωρήσουμε".

Αρχικά, η εισαγωγή του «νέα δραχμή» έμοιαζε με καταστροφή: οι Έλληνες απέσυραν όλα τα χρήματά τους από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε μια προσπάθεια να γλυτώσουν τη μετατροπή των   ευρώ τους  σε δραχμές. Σε απάντηση, το νέο νόμισμα υποτιμήθηκε  κατά το ήμισυ της αξίας του έναντι του ευρώ. Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε περαιτέρω κατά 8 τοις εκατό, όπως και η τραπεζική κρίση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Ωστόσο, με την εισαγωγή του κεφαλαίου και την ανταλλαγή των ελέγχων - που μιμείται μια προσέγγιση  στις ταχέως αναπτυσσόμενες αναδυόμενες κόσμο - Η Ελλάδα  μπόρεσε να μονώσει  το ίδιο το σύστημα από τα σκαμπανεβάσματα των διεθνών κεφαλαιαγορών. Μέσα σε λίγους  μήνες, η εγχώρια οικονομική κατάρρευση είχε διακοπεί.

Ο πληθωρισμός ήταν απειλητικός ,η ταχεία αύξηση των τιμών των εισαγωγών έφερε μεγάλες εγχώριες απαιτήσεις μισθών, αλλά στην απουσία υποστήριξης από πρώην Ευρωπαίους εταίρους της, η ελληνική κυβέρνηση έπεισε τους ανθρώπους της ότι η λιτότητα και η συγκράτηση των μισθών ήταν απαραίτητα για ένα ζωτικής σημασίας εφάπαξ βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Μέσα σε λίγους μήνες υπήρχαν σημάδια της ανάκαμψης των εξαγωγών. Η οικονομία σιγά-σιγά να άλλαξε.

 Οι πολιτικοί είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένα την Ελλάδα σχετικά με το κόστος της εξόδου από την ευρωζώνη και την ΕΕ, όμως φαινόταν σαν να είχε προκύψει μυρωδιά των τριαντάφυλλων.

Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μετά την κατάρρευση της συναλλαγματικής ισοτιμίας, και η τελική συμφωνία ανταλλαγής χρέους, η Ελλάδα είχε καθιερωθεί γρήγορα ως ένα εξαιρετικά ελκυστικό προορισμό για τους ξένους επενδυτές που επιθυμούν να πάρουν μια θέση σε ένα δυναμικό τμήμα του κόσμου, ιδιαίτερα μετά τις μεταρρυθμίσεις που απορρέουν από την αραβική άνοιξη. Δεδομένου ότι η επένδυση ήρθε, οι αντιδράσεις Της αντιπολίτευσηςκαι των ελληνικών  συνδικαλιστών  κατέρρευσαν: ομολογουμένως, πρακτικές στο χώρο εργασίας έπρεπε να προσαρμοστούν, αλλά κανείς δεν μπορούσε να αγνοήσει την ξαφνική και ευπρόσδεκτη μείωση της ανεργίας χάρη σε μια εισροή των ξένων χρημάτων.

Στην  Ευρώπη αυτό φάνηκε σαν μια  αναγέννηση με ένα μείγμα φθόνου και συναγερμού - πολιτικοί είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένα την Ελλάδα σχετικά με το κόστος της εξόδου από την ευρωζώνη και την ΕΕ, όμως φαινόταν σαν να είχε προκύψει μυρωδιά των τριαντάφυλλων.

Μετά από την επιτυχία στην Ελλάδα, όλη η κόλαση είχε ξεσπάσει στις χρηματοοικονομικές αγορές της ευρωζώνης. Η Γερμανία ήταν απαιτητική για λιτότητα από τους όμοιούς της (Ισπανία και της Ιταλία), ακόμη και καθώς οι οικονομίες τους αντιμετωπίζουν ένα τέταρτο έτος της συστολής. Καθώς οι επενδυτές τιμολογούσαν στην πιθανότητα μιας ισπανικής ή ιταλικής αποχώρηση από το ευρώ, το κόστος δανεισμού για τις νότιες ευρωπαϊκές χώρες αυξήθηκε δραματικά. Η αντίθεση μεταξύ της  ελληνικής επιτυχίας και της  ισπανικής  και ιταλικής  αποτυχίας ήταν εμφανής, τόσο που οι Ισπανοί και οι Ιταλοί άρχισαν να ζητούν τη δική τους εκδοχή της ελληνικής διαφυγής.

Οι Γερμανοί, εν τω μεταξύ, άρχισαν να αναρωτιούνται τι πήγε τόσο άσχημα τα πράγματα. Νόμιζαν ότι η λιτότητα θα καθορίσει όλα τα δεινά. Πίστευαν η φορολογική απείθαρχα θα μπορούσε να τεθεί  υπό έλεγχο. Η Bundesbank είχε αντιταχθεί σθεναρά τα προγράμματα που προσφέρουν στήριξη στα ασθενέστερα μέλη του ευρώ, φοβούμενοι δημοσιονομική διολίσθηση. Ωστόσο, με την προοπτική της αποσύνθεσης του ευρώ, ο κίνδυνος για τη Γερμανία ήταν προφανές - μια τεράστια αύξηση της αξίας του νομίσματός της αρκετή για τα ξένα χρηματιστήρια  για να αντισταθμίσει τεράστια οφέλη της γερμανικής βιομηχανίας.

Η Άνγκελα Μέρκελ, τώρα η μεγάλη κυρία της ευρωπαϊκής πολιτικής, αναγνώρισε τον κίνδυνο. Ο εξαναγκασμός να βγει η Ελλάδα από το ευρώ ήταν ένα λάθος. Οι δαπάνες για την Ελλάδα   υπερκαλύπτονταν από τα οφέλη. Τα υπόλοιπα μέρη της ευρωζώνης, όμως, ήταν ακόμη σε ύφεση. Η κ. Μέρκελ αντιμετώπιζε μια επιλογή: ώθηση για μια δημοσιονομική ένωση που θα σήμαινε περισσότερη βοήθεια και δανεικά στους εταίρους η   την έξοδο από το ευρώ, με ό, τι συνεπάγεται για τη γερμανική βιομηχανία.

Το ρίσκο που πήρε η Γερμανία  είχε αποτύχει. Στην προσπάθεια να τιμωρήσει την Ελλάδα, είχε καταλήξει με την αδυναμία επιλογής: τη δημιουργία μιας δημοσιονομικής ένωσης ή τεράστια αναστάτωση του νομίσματος. Το Βερολίνο είχε στόχο την Ελλάδα, αλλά πυροβόλησε τον εαυτό του  στο πόδι.










http://www.hsbcnet.com/gbm/global-insights/insights/2012/stephen-king-how-greek-tiger-learnt-to-roar-again.html

ΕΛΛΑΔΑ VS ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Καθώς η κρίση στην Ελλάδα συνεχίζεται, οι συγκρίσεις με τη χαοτική πτώχευση της Αργεντινής πριν από μια δεκαετία έχει  αρχίσει να φαίνεται περισσότερο δικαιολογημένη. Στην Αργεντινή, το πάγωμα των τραπεζικών καταθέσεων ήταν το σημείο αιχμής, προκαλώντας μαζικές βίαιες διαδηλώσεις. Οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια για να διαμαρτυρηθούν ενάντια σε οικονομική κατάρρευση που βύθισε στη φτώχεια εκατομμύρια. Η κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση πολιορκίας και οι πρόεδροι παραιτήθηκαν ο ένας μετά το άλλο. Τα τελευταία στοιχεία που δημοσιεύτηκαν για την  Ελληνική ανεργία και τη βιομηχανική παραγωγή   ήταν φοβερά  άσχημα  αλλά πώς θα μπορούσαμε να τα συγκρίνουμε   με την Αργεντινή στα τέλη του 2001;

Ο πίνακας και διαγράμματα πιο κάτω  δείχνουν κάποια βασικά οικονομικά μεγέθη  στην Αργεντινή στο πλαίσιο της προετοιμασίας μέχρι το 2002 και μετά. Το πραγματικό ΑΕΠ της Αργεντινής μειώθηκε σχεδόν κατά 20% το 2002 από το υψηλότερο επίπεδό του το 1998 -που συγκρίνεται  με περίπου ένα 12% πτώση μέχρι στιγμής στην Ελλάδα. Το ποσοστό ανεργίας στην Αργεντινή κορυφώθηκε στο  24% που δεν απέχει πολύ πάνω από το 21% που έχει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Στις άλλες μετρήσεις Ελλάδα μοιάζει πολύ χειρότερα. Το ΔΝΤ τοποθετεί το δημόσιο χρέος στο 50,8% του ΑΕΠ στην Αργεντινή σε σύγκριση με την αναμενόμενη 166% στην Ελλάδα φέτος.

 

Το ΔΝΤ δημοσίευσε μια έρευνα με τίτλο ¨Μαθήματα της κρίσης στην Αργεντινή το 2003 ¨ . Κοιτάζοντας τα συμπεράσματα, το ΔΝΤ αντιμετώπισε πολλά προβλήματα που πλέον έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα  . Παρακάτω είναι ένα απόσπασμα της έρευνας

     «Όταν η οικονομία ολισθαίνει σε ύφεση, το Ταμείο αντιμετώπισε  ένα κάπως διαφορετικό και πιο σοβαρό δίλημμα. Όσον αφορά την παροχή συμβουλών πολιτικής, η δημοσιονομική χαλάρωση για τη στήριξη της ανάπτυξης δεν είναι βιώσιμη επιλογή, δεδομένων της εκρηκτικής δυναμικής του χρέους, ενώ η λιτότητα  θα επιδεινώσει την ύφεση. Εκ των υστέρων, η πιο βιώσιμη επιλογή φαίνεται να ήταν μια πρόωρη αναδιάρθρωση του χρέους που συνεπάγεται σημαντική μείωση χρέους σε παρούσα αξία, σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη του νομισματικού συμβουλίου. Ωστόσο, οι αρχές ήταν απρόθυμες  ακόμη και να εξετάσουν τη δυνατότητα μιας  εξόδου από το peg με το δολάριο. Ούτε η κυβέρνηση ούτε το κοινό ήταν διατεθειμένοι να αναλάβουν μια τέτοια δραστική πορεία μέχρι που τους επιβάλλεται από τα γεγονότα ".

Εξετάζοντας τα δεδομένα των παρακάτω γραφημάτων η μετά τη χρεοκοπία  Αργεντινή άρχισε να ανακάμπτει αρκετά γρήγορα, όμως η σύγκριση δείχνει εδώ ασθενέστερων. Αργεντινή μπόρεσε να στηριχτεί σε  μιαισχυρή παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη που ξεκίνησε το 2003, και είχε το πλεονέκτημα να είναι ένας εξαγωγέας εμπορευμάτων. Αν και κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει πως μια ανάλογη επιλογή (χρεοκοπία) θα μπορούσε να αποτελέσει τη λύση για την ελληνική κρίση ,μια παρόμοια ανάκαμψη με αυτή της Αργεντινής φαίνεται απίθανο λόγω του αριθμού των άλλων χωρών με παρόμοιο (αν και όχι τόσο ακραία) τα προβλήματα του χρέους. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Ελλάδα δεν είναι εξαγωγική χώρα  -το αντίθετο μάλιστα εισάγει το μεγαλύτερο μέρος των αγαθών που καταναλώνονται

 

 Reuters site